Kitabın Adı: Bana Dokunma
Özgün Adı: Shatter Me
Yazarın Adı: Tahereh Mafi
Serinin Adı: Shatter Me
Sayfa Sayısı: 322
Yayınevi: DEX
Goodreads Puanı: 4.04
Piyasa Fiyatı: 22,00 TL
ARKA KAPAK
Juliette tam 264 gündür kimseye dokunmadı.
En son birine dokunması bir kazaydı. Ama Yeniden Kuruluş onu cinayetten içeri tıktı. Juliette'in dokunuşunun neden bu kadar ölümcül olduğunu kimse bilmiyor. Kimseye bir zarar vermediği sürece bu durum kimsenin de umurunda değil çünkü dünya zaten perişan durumda. Her gün yeni bir hastalık ortaya çıkıyor, gıda sıkıntısı had safhada, gökyüzünde tek bir kuş kalmadı ve bulutlar garip bir renkte.
Yeniden Kuruluş, yeni düzenin tek çare olduğunu iddia ettiği için Juliette'i bir hücreye kapattı. Hayatta kalan bir avuç insan ise savaş naraları atıyor. İşte bu yüzden Yeniden Kuruluş fikir değiştirmek üzere. Juliette onlar için mükemmel bir silah olabilir. Juliette, yeni düzenin tek silahı olabilir.
Juliette karar asamasında. Ya bir silah olacak. Ya da bir asi.
Tahereh Mafi, Bana Dokunma'da yürek burkan bir romantizmle distopya türünü bir araya getiriyor. Juliette'in iç dünyasını yenilikçi bir üslupla metnine yansıtan yazar, okurları Juliette'in zihninin içine davet ediyor.
Geleceğin dünyasında bulutlar artık mavi değil, etrafta yaşayan hayvan, uçan kuş görmek çok zor, insanlar kıtlık içinde ve insanlar "Yeniden Kuruluş" isimli bir yönetim tarafından baskı altında yönetiliyorlar. İnsanların birbirini umursamadığı bu dünyada, herkesin çok korktuğu, ama aslında herkesin ondan korktuğundan daha fazla kendisinden korkan Juliette, anne ve babasının rızası ile bir akıl hastanesine yatırılıyor. Günde bir öğün yemeğin zor çıktığı bir akıl hastanesine. Neden mi? Çünkü dokunuşuyla öldürebilme yeteneğine sahip, ona kalırsa bu bir yetenek değil; bir "lanet". Çünkü kontrol altına alamadığı bu yeteneği yüzünden, anne ve babası da dahil tüm insanlar ondan kaçtı ve kimseden en ufak bir şefkat görmedi. Adam hariç. Adam onunla hiç konuşmasa da, onun yanına yaklaşmaktan korkmayan tek kişiydi.
Günler süren tutsaklığın ardından bir gün askerler hücresine girip, onu zorla götürüyorlar. Juliette, birden onu öldüreceklerini düşünüp korkuyor, ama işler hiç de onun düşündüğü gibi değil. Yeşilin en açık tonunda gözlere sahip, 45. bölgenin komutanı Warner, Juliette'in lanet olarak tanımladığı gücünün, ona bahşedilmiş bir yetenek olduğunu düşünüyor ve onu bu gücünü kullanmaya ikna etmekte, en az Juliette'in kullanmamakta kararlı olduğu kadar kararlı.
Kitap gerçekten akıcıydı, konusu ve karakterleri ilginçti. Ve yazarın kalemine bayıldım! Karakterin içinde bulunduğu psikolojik durumu çok güzel yansıtmış okuyucuya. Juliette'in reddettiği düşünceleri üzeri çizili olarak yazılmıştı. Heyecanlandığı anlarda, bazı sözcükleri iki üç defa tekrarlamış. Böylece karakterin duyguları daha da belirginleşmiş.
Biraz da karakterler hakkındaki düşüncelerime gelirsek; Juliette'i sevdim. Gerçekten sevdim, ufak şeylere verdiği aşırı tepkiler falan, sevilesi bir karakter. Adam ise, kesinlikle kitabın "the hero" lakabını alması gereken karakteriydi. :D Ve Warner ise "the bad guy" lakabını alması gereken karakter. Evet, Adam çok sevimli falan ama... Ama bir Warner değil! :D Gizemli halleri, zeki şakaları, fazla sahiplenici olması... Mükemmel erkek portresi çiziyor. :D
Son bir şey daha, o güzelim orjinal kapak varken -buradan göz atabilirsiniz-, bu kapakla basmak hiç mi içinizi acıtmadı? Hiç mi?
ALINTILAR
Eskiden de elbiseler, mükemmel ayakkabılar ya da pahalı şeylerde değildi gözüm. İpeklere sarmalanmak istemezdim. Tek istediğim uzanıp başka bir insana sadece ellerimle değil, kalbimle de dokunabilmekti.
Katlanıp kitap sayfalarına konmuş bir şekilde yaşadım hayatımı.
Umut dediğin bir cep dolusu ihtimaldi.Ben de onu elimde tutuyordum.
Patlamaya hazır bir bomba gibi gülümsedi. "Yat da uyu.""Cehenneme git."Çenesini oynattı. Kapıya yürüdü. "Gidiyorum zaten."4,5 PUAN: Güzeldi, okumanı öneririm. // Harikaydı! Okumazsan çok şey kaybedersin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder